Kristina groeide op een klein eiland buiten Oslo op. Als kind al was ze gefascineerd door hoe mensen huizen bouwen in de natuur. Na het bouwen van een klein huis in de uitgestrekte bossen van de staat New York besloten Kristina en haar partner Anton, architect, terug te keren naar Kopenhagen, waar ze elkaar voor het eerst ontmoetten. Hier werkten ze samen aan het ontwerpen en bouwen van een uniek, persoonlijk huis direct aan het water van de haven van Kopenhagen.
In een klein, bijna verborgen gebied in Kopenhagen vind je een rij boothuizen naast elkaar, direct aan het water bij de haven van Kopenhagen. In dit gebied wonen veel verschillende persoonlijkheden en alleen met behulp van verschillende zelfgemaakte borden kun je zien wie waar woont. Op een van de borden staat de naam "Kahytten" (scheepshut in het Deens) – dit is de thuisbasis van Kristina Line.
Op de vraag waarom ze het huis "Kahytten" hebben genoemd, lacht Kristina. Ze groeide op in Noorwegen op een eiland buiten Oslo, waar thuis betekent dat je midden in de natuur bent. Ze legt uit dat Noorwegen een trotse traditie kent van "hytter" (hut in het Nederlands) bouwen, omdat wonen in de natuur, of een plek hebben in de natuur voor veel Noren alles betekent. Kristina was van jongs af aan gefascineerd door het tekenen van huizen en ruimtelijk denken en wilde als kind al "hytte-architect" worden. "Voor mij is de ultieme droom om dicht bij de natuur te wonen. Ik haal mijn motivatie uit hoe je dit kunt bereiken met respect voor de omgeving. De naam Kahytten is dus een eerbetoon aan de kenmerken van een hytte – een klein gebouw in de natuur. En Kahytten is het Deense woord voor scheepshut – daarom leek de naam zo toepasselijk aangezien we direct aan het water wonen".
Kristina werkt als kleinschalig architect en ontwerpt villa's en cottages voor particuliere klanten terwijl ze ook werkt aan interieurprojecten voor commerciële klanten. "Mijn werk is heel veelzijdig. Ik werk met het renoveren en transformeren van reeds bestaande structuren maar ook met projecten waarbij ik vanaf nul begin". Door haar master in kunst en architectuur heeft ze geleerd haar intuïtie te gebruiken en kunst, filosofie en poëzie in haar projecten te verwerken: "Ik probeer altijd mijn omgeving te lezen en de geschiedenis van een bepaalde ruimte te respecteren. Ik geloof dat de architectuur altijd beslist – wat betekent dat je de architecturale stijl moet respecteren en het interieur deze stijl moet laten weerspiegelen".
De weg naar het aankopen van het boothuis was verre van gemakkelijk. Antons vader werkte in de omgeving en Anton was al snel weg van de eigenzinnige buurt. Omdat de huizen van generatie op generatie waren doorgegeven, was er doorzettingsvermogen en veerkracht voor nodig totdat ze eindelijk de kans kregen om er een te kopen. "De mensen die hier wonen zijn heel aardig en de gemeenschap is nauw met elkaar verweven, maar ze beschermen het gebied en willen niet dat het wordt omgevormd tot iets nieuws en chiques. De plek heeft zijn eigen ziel en de mensen hier willen die koste wat het kost beschermen. Maar dit is ook waarom we van het gebied houden en waarom we zo respectvol te werk zijn gegaan tijdens het hele renovatieproces".
Met de houten details, natuurlijke materialen en zachte vormen is het duidelijk dat Kristina’s benadering van kleinschalige architectuur en interieurontwerp wordt weerspiegeld in het boothuis van haar en Anton. Het huis is op de een of andere manier traditioneel maar ook experimenteel. De hoofdstructuur van het huis past in de context van de huizen in de buurt, maar Kristina experimenteerde met de indeling en de details binnen in het huis. Omdat het een klein huis is van slechts 60 vierkante meter, wilden ze een open functioneel plan creëren en volgepropte ruimtes te vermijden. Ze gebruikten alleen natuurlijke materialen om de ziel van het boothuis te respecteren en een warme sfeer te creëren.
Kristina gelooft erin dat inspiratie in vele vormen komt en ze ziet haar huis als zeer belangrijk voor haar creatieve proces. Voor de inrichting van het boothuis besloot ze lagen van verschillende texturen toe te voegen en nieuwe en zorgvuldig samengestelde items te combineren met geliefde familiestukken. Gevraagd naar haar gedachten over interieurdesign, legt Kristina uit: "Ik denk dat het een kwestie is van een paar items uitkiezen die je echt aanspreken. En als je ze dan bij elkaar legt, heb je een verzameling schatten die iets betekent. Ik denk dat Maria Kondo gelijk heeft als ze zegt dat je jezelf alleen moet omringen met dingen die vreugde geven.
"Thuis is voor mij een plek waar ik me comfortabel en beschermd voel en me kan losmaken van de buitenwereld. Het is een plek voor kalmte, warmte en sereniteit".
Dit geeft perfect weer hoe Kristina haar huis inricht. Het boothuis is een warme, uitnodigende ruimte met een neutraal, ingetogen kleurenpalet, waar elk klein voorwerp een doel heeft en een verhaal te vertellen heeft. Kristina laat trots een kleine houten kom zien die van haar grootouders is geweest en die in hun woonplaats in Zweden werd gemaakt. In de woonkamer staat ook een grote bank met een strakke, minimalistische uitstraling, die Kristina en Anton zelf hebben ontworpen en gemaakt.
Vanuit de woonkamer, die ook haar favoriete plek in huis is, kan Kristina uitkijken over het water terwijl de middagzon door de gordijnen schijnt: "Anton en ik zijn allebei dicht bij het water opgegroeid en hebben er altijd van gedroomd om weer aan het water te wonen". Ze legt uit dat hun hele huis baadt in een magisch, gloeiend licht net voordat de zon ondergaat boven de skyline van Kopenhagen. "Thuis is voor mij een plek waar ik me comfortabel en beschermd voel en me kan losmaken van de buitenwereld. Het is een plek voor kalmte, warmte en sereniteit. Het fungeert ook als uitvalsbasis voor mijn dagelijkse avonturen en het is een plek waar ik me geïnspireerd voel. Hier kan ik creëren. Het belangrijkste is dat het huis een plek is om vrienden, familie en buren uit te nodigen voor een goede maaltijd, en het maken van herinneringen en plannen voor de toekomst".
