In de Parijse buitenwijk Arcueil ligt een huis dat oorspronkelijk bedoeld was als houtwerkplaats toen het meer dan een eeuw geleden werd gebouwd. Nu is de industriële loftwoning met zichtbare rode bakstenen, grote dakramen en stalen balken het thuis van kunstenaar Kethevane Cellard, haar man Matthew, hun twee jongens en twee katten.
Na een bezoek aan het huis van Kethevane Cellard hebben we het gevoel dat je eerst haar kunst moet begrijpen om Kethevane's unieke huis te begrijpen. De twee zijn ongetwijfeld met elkaar verbonden en de weg naar Kethevane's artistieke expressie was niet gemakkelijk. Na haar afstuderen aan de kunstacademie werkte Kethevane bijna 15 jaar als grafisch ontwerper terwijl ze haar eigen artistieke stem probeerde te vinden: "Ik tekende en schilderde al jaren, maar op de een of andere manier was ik nooit tevreden met de resultaten. Het was erg frustrerend. In 2015 begon ik voor de lol hout te snijden en ik was er meteen weg van. Er klikte iets in mijn verbeelding en ik begon vormen te schetsen die ik tot leven wilde brengen".
Kethevane's mantra is om te vertragen, wat ook haar artistieke proces beïnvloedt. Voor Kethevane gaat kunst over de tijd nemen en de juiste mindset vinden: "Als ik op zoek ga naar vormen, moet ik een positieve gemoedstoestand hebben – wat betekent dat ik niet kan creëren als ik in een kritische bui ben. Die stemming is voor verhitte debatten met vrienden bij een glas wijn – maar niet voor kunst". Kethevane legt uit dat haar inspiratie voortkomt uit wat zij de "echte wereld" noemt. Haar vormen ontstaan door verschillende tendensen, waarden en verlangens met elkaar te verzoenen: "Ik lees of luister naar boeken, artikelen of podcasts over verschillende onderwerpen zoals geschiedenis, economie en wetenschap. Ik vind dat er nog zoveel te leren valt van planten, dieren en schimmels. En dus is mijn verbeelding vol van onontdekte onderwaterwezens en kleurrijke insecten. Ik heb ook een diepe nieuwsgierigheid naar de geschiedenis van de mens en ik voed me met de vitaliteit van prehistorische kunst en gereedschapsvormen".
Zoals zo vaak is kunst nooit rechtlijnig en Kethevane legt uit dat er dagen zijn waarop inspiratie ver weg lijkt. Maar als ze diep nadenkt terwijl ze leest, aantekeningen maakt, in haar notitieblok schetst en tekent, komen de ideeën uiteindelijk. In haar werkkamer, die ook de woonkamer is, hangt een groot prikbord. Om te visualiseren welke richting te kiezen en welke vormen tot leven te brengen, prikt Kethevane er altijd van alles op. Als besloten is waar verder aan te werken, begint Kethevane haar nieuwe vormen geduldig te arceren met vulpennen of voorzichtig in hout uit te snijden met gutsen.
Omdat Kethevane een groot deel van haar jeugd op het Franse platteland heeft doorgebracht, is het voor haar belangrijk om omringd te zijn door planten en groen. Na een zoektocht van drie jaar vond haar gezin in de Parijse buitenwijk Arcueil de rust en stilte die ze zochten: "Je vergeet bijna dat je in de stad bent, ook al ben je met de metro maar 15 minuten van het centrum van Parijs. Ons huis staat in het midden van een huizenblok, een stukje van de straat af en door de jaren heen hebben we verschillende planten, wijnstokken en een paar bomen geplant en laten groeien. Nu hebben we veel vogels en insecten in de tuin en een vijver met meer dan drie dozijn goudvissen. Het is ons toevluchtsoord geworden, weg van het hectische stadsleven".
"Als ik op zoek ga naar vormen, moet ik een positieve gemoedstoestand hebben – wat betekent dat ik niet kan creëren als ik in een kritische bui ben."
Ze verhuisden zeven jaar geleden naar dit huis, dat vroeger een houtwerkplaats was. Vanwege het industriële verleden heeft het karakteristieke huis donkerrode bakstenen, stalen balken en dakramen die de hele dag door de meest betoverende zonnestralen creëren. Kethevane werd echter verliefd op de ruime kamers. Het centrum van het huis is de grote woonkamer, die ook Kethevane's werkruimte is: "De kern van het huis is de open ruimte die we als woonkamer gebruiken – hier stonden vroeger alle zware machines. Genesteld tussen knusse kussens vind ik het heerlijk om hier te zitten en te kijken naar de bomen die wiegen in de wind of om met een kopje thee in mijn favoriete hoekje bij de houtkachel te zitten. De sfeer hier maakt het ideaal voor het gezinsleven en het samenzijn met vrienden, maar het is ook een plek waar ik graag werk als het stil wordt in huis".
Wat decoratie betreft, blijft Kethevane trouw aan haar eigen esthetiek en alles in haar huis heeft zijn eigen rechtmatige plaats. Volgens haar eigen woorden voorkomt dit rommel en het risico op visuele overstimulatie. En dus wordt elk object en meubelstuk zorgvuldig gekozen: "Ik zoek naar een tijdloze essentie in de interieurstukken die ik in huis laat – zelfs voor hedendaagse items. Ook de textuur van de materialen is voor mij van vitaal belang – er moeten tastbare elementen zijn en ik ben altijd blij met imperfecties. De kleine gebreken horen bij het leven en zijn altijd interessanter dan volmaakte perfectie".
"Hoewel ik nooit een groot budget heb gehad om kunst te kopen, zijn de werken die ik bezit ofwel geruild of gekocht van andere kunstenaars. Mijn collectie is een mix van prints, een paar originelen, wat keramiek en werken op papier. De manier waarop ik ze in mijn huis heb opgesteld is subjectief; het voelt gewoon goed om ze zo te combineren, alsof ze met elkaar in gesprek zijn."
Op de vraag wat thuis voor haar betekent, leunt Kethevane achterover en denkt ze rustig na voordat ze antwoordt. "Thuis is voor mij een plek waar ik rust en vrede kan vinden. Maar het moet ook een plek zijn om vrienden te verwelkomen. Beide zijn even belangrijk voor mijn thuisgevoel. Thuis is ook de plek waar mijn kunstcollectie zich steeds verder ontwikkelt. "Hoewel ik nooit een groot budget heb gehad om kunst te kopen, zijn de werken die ik bezit ofwel geruild of gekocht van andere kunstenaars. Mijn collectie is een mix van prints, een paar originelen, wat keramiek en werken op papier. De manier waarop ik ze in mijn huis heb opgesteld is subjectief; ze voelen gewoon goed bij elkaar, alsof ze met elkaar in gesprek zijn".
Als je hier zit, op een linnen bank onder de Parijse hemel en uitkijkt op Kethevane's tekentafel en vele kunstbenodigdheden, word je overweldigd door de creatieve ziel die uit elke hoek straalt. Het voelt bijna alsof het was voorbestemd dat deze oude houtwerkplaats Kethevane's werkruimte zou worden – waar hout en papier tot leven komen als prachtige kunstwerken.
