Stina Hasan kwam meer dan twintig jaar geleden vanuit Zweden naar Londen en vestigde zich eerst met een vriend in West-Londen. "Maar toen ik mijn man ontmoette, Simon, een meubel- en productontwerper, begon onze reis naar het oosten", vertelt ze.
Hackney is voor Stina meer dan een woonlocatie; het is een meeslepende ervaring. "We wonen nu al meer dan twintig jaar in Hackney en ik kan me echt geen andere plek voorstellen. Dit gebied is zo divers en heeft een energie waar ik dol op ben," zegt ze. Het huis van Stina wordt omringd door winkels, cafés en de weelderige uitgestrektheid van Victoria Park, Hackney Marshes en het Olympisch Park en ze geniet van de dynamische mix van stedelijk wonen en groene ruimten.
Bij haar verhuizing naar haar "eeuwige thuis" was de stad niet alleen het decor van het opbloeien van een gezin, met de nu negenjarige zoon van het stel, Monty, maar ook van een tuin. Overdag werkt Stina als modeontwerpster, maar 's avonds en in het weekend houdt ze zich bezig met haar tuin en deelt ze haar passie voor tuinieren online met de wereld onder de naam The Hackney Gardener. "Ik hield altijd al van tuinieren," zegt ze. "Ik realiseerde het me alleen pas toen ik mijn eerste tuin had."
Als matriarchen met groene vingers genoten haar moeder en grootmoeder van het plezier van het kweken van planten en Stina herinnert zich de vele gesprekken rondom bloemen en bladeren – en jeugdherinneringen aan het groene buitenleven. Op die momenten ontdekte ze een gevoel van vreugde en opwinding dat haar door de jaren heen zou bijblijven.
Het drukke stadsleven zorgde er echter voor dat Stina haar tuinactiviteiten moest opgeven en een tijd lang stonden andere interesses centraal in haar leven. Toch keert het leven op een of andere manier weer terug naar de wortels: "Toen ik een piepklein stukje grond kreeg om dingen op te verbouwen, besefte ik hoe leuk ik het vond." Het was hier, in het hart van de betonnen jungle, dat haar liefde voor tuinieren weer aanwakkerde.
Haar kleine stadstuin is voor Stina een rustpunt in de hectiek van de dagelijkse beslommeringen. Haar favoriete plek is midden in de rozentuin, vooral op een zonovergoten junimorgen als ze de achterdeur opent en wordt begroet door de bedwelmende geur van bloeiende bloemen.
"Er is altijd veel te doen, maar ik wil dat het een ontspannende plek is en ik zorg ervoor dat tuinieren geen karwei wordt," legt ze uit. Ze scharrelt wat rond in een weelde aan vaste planten – "niets bijzonders of exotisch" – en pleegt instinctief wat onderhoud tussen de winterharde geraniums, nepeta en vrouwenmantel die haar geliefde rozen vergezellen: "In een kleine ruimte heb je dingen nodig die er door de seizoenen heen goed uitzien. Rozen zijn mijn favorieten om te kweken. Ze hebben de reputatie lastig te zijn, maar ik vind dat ze heel gemakkelijk zijn. En de beloning als de eerste bloei zich aandient is onovertrefbaar."
Terwijl ze tussen het groen staat en de veranderingen van de seizoenen observeert, herkent Stina de subtiele tekenen van leven, zelfs in het diepst van de winter. "Zelfs midden in de winter, als je goed genoeg kijkt, bruisen de dingen van leven. Dat fascineert me echt."
Haar advies voor beginnende stadstuiniers is net zo eenvoudig als haar tuin zelf: "Blijf gewoon dingen proberen en laat je niet afschrikken door overweldigende adviezen of achterhaalde regels. Tuinieren gaat over het proces, dus geniet ervan om dingen te zien ontwikkelen en vergeet niet dat mislukking erbij hoort. En plant wat rozen!"
