Annes appartement in Frederiksberg, dat 215 vierkante meter beslaat en ze deelt met haar man Christian (52) en hun zonen Asger (17) en Max (12), is ook de thuisbasis van haar gelijknamige kunstgalerie. Hier leven ze naast kunstwerken – sculpturen, schilderijen en keramiek gemaakt door hedendaagse Deense kunstenaars – die door Anne zijn uitgekozen.
"Kunst is altijd mijn passie geweest. Ik ben ermee opgegroeid. Ik heb een master in kunstgeschiedenis en heb door de jaren heen op verschillende manieren met kunst gewerkt," legt Anne uit.
"Naast mijn galerie run ik ook Kunstsalonen, een soort pop-up-kunstgalerie waar we openbare kunsttentoonstellingen organiseren in privéwoningen."
Als informele galerie voor kunst en tentoonstellingen richt Anne haar huis vaak opnieuw in, waarbij ze nieuwe kunstwerken tentoonstelt en meubels verplaatst. Door de ruimte kamer voor kamer te benaderen, ontwikkelt het zich op organische wijze en volgt het geen regels of formule. Vaak verandert een solotentoonstelling de dynamiek van de ruimte behoorlijk. Omdat mijn galerie ook mijn privéwoning is, stel ik alleen de items tentoon die ik mooi vind en die ik zelf zou willen hebben. Op deze manier is mijn galerie heel persoonlijk en past het bij mijn smaak."
De ruime woonkamer, oorspronkelijk twee aparte kamers, is het middelpunt van Annes galerie – aan de ene kant rekken vol boeken, een galeriemuur en een kantoor, aan de andere kant een oase van rust met moderne banken en klassieke fauteuils. In een palet van rustgevende neutrale tinten, verlevendigd door beeldhouwwerken en kleurrijke kunstwerken, wordt de kamer overspoeld door licht van de grote openslaande deuren. "Ik vind het heerlijk om bij de ramen op de hoek te zitten en naar de straat beneden te staren," mijmert ze. Gelaagde getufte wollen vloerkleden en tactiele materialen verhogen het comfortniveau terwijl vintage design – waaronder de China Chair en CH25 Lounge Chair van Hans J. Wegner – naast moderne items staan zoals de Rico-loungestoel en de Rotben-sculptuur van Ferm Living. Naast de tentoongestelde kunst zijn Anne's favoriete objecten onder andere een vintage Hans J. Wegner vergadertafel die nu als bureau wordt gebruikt. Geschonken door haar overleden vader, "herinnert het me aan mijn vader, die erg gemist wordt," zegt ze. "Ik heb hem al jaren, maar ben er nog steeds dol op en zit er elke dag naast."
Anne en Christian namen de grote ruimte in 2019 over en beseften al snel het potentieel ervan. "We werden verliefd op het licht, het uitzicht en de prachtige oude ramen. De straat heeft een bijna Parijse sfeer, omzoomd met oude bomen, cafés en met het park bovenaan," legt ze uit. De familie wilde een huis in beweging creëren, maar dan wel een beweging die gebruikt wordt en niet alleen voor de show. Met behoud van de historische kenmerken die de ruimte karakter geven – wanden met houten panelen die nu dienen als planken voor kunst en decoratieve kroonlijsten aan het plafond – begonnen ze aan het creëren van een gezinswoning die comfortabel en toch inspirerend is.
Met een constante stroom tieners, familie, vrienden en klanten wordt haar huis flink op de proef gesteld. Van de patina van de originele houten vloeren tot de gaten in de muren van verkochte kunstwerken, het getuigt van het leven dat er geleefd is. "Mijn huis wordt voor veel dingen gebruikt – en dat bevalt me prima. Voor mij is een goed huis er een met goede mensen, een ontspannen sfeer en als je niet bang bent om het huis te gebruiken. En natuurlijk woon ik graag met mooie en interessante kunst. Het houdt zowel mijn ogen als mijn geest alert. Ik hoop gewoon dat mensen zich welkom en geïnspireerd voelen als ze langskomen," mijmert ze.
Maar een huis openstellen voor anderen kan uitdagingen met zich meebrengen: "Soms heb ik het gevoel dat thuis alles een puinhoop is – als de kinderen ziek zijn of als ik naar een feestje ben geweest. Zelfs als ik moe ben moet ik het een beetje mooi houden, anders wordt het te privé," geeft Anne toe. En hoe is het voor het gezin om in een huis te wonen dat ook een openbare ruimte is? "Ik vind het leuk dat hier zoveel verschillende mensen komen. Het is een voorrecht om de hele tijd omringd te zijn door prachtige kunst – hoewel het moeilijk kan zijn om bepaalde stukken los te laten als ze een nieuw thuis vinden." Hoewel haar man en zonen meestal begrip hebben voor het draaideurkarakter van hun huis en de kunst waarderen, "vergeet ik soms te vertellen dat ik afspraken heb met klanten en dan komen ze vreemden tegen in de keuken als ze wakker worden en hun ontbijt halen!" lacht ze.