Voor de Britse interieurdesigner Laura Logan is een huis altijd meer geweest dan alleen een plek om te wonen; het is een schildersdoek voor verhalen. Laura groeide op in Leeds, waar ze werd omgeven door de architectuur van 19e-eeuwse Victoriaanse huizen: oude ruimtes met hoge plafonds, donkere, koele kelders en mysterieuze zolders. Deze huizen uit haar kindertijd waren weliswaar charmant, maar vaak niet perfect. Ze hadden rammelende ramen, slecht sluitende deuren en onbetrouwbaar leidingwerk. Door deze vroege ervaringen ontstond bij Laura een diepe waardering voor huizen die alle ruimte bieden aan de fantasie van een kind.
Toen Laura en haar gezin naar Londen verhuisden, zocht ze naar een huis dat de zelfde sfeer kon uitstralen. "Ik was op zoek naar een huis waar een duidelijk idee achter zit; een gebouw dat deel uitmaakt van een gemeenschap waar ik me kon settelen en ergens deel van kon uitmaken, in plaats van gewoon 'ergens' in Londen te wonen," zegt ze. Ze begon met het renoveren van een kleiner huis in dezelfde omgeving, maar het duurde niet lang voordat een huis in de buurt, waar ze vaak langs kwam tijdens haar wandelingen, haar aandacht trok. Hoewel het huis goed gebouwd was, was het een excentrieke "caleidoscoop" van interieurstijlen die in de afgelopen veertig jaar waren verzameld - vol met niet bij elkaar passende decoraties, vreemd geplaatste deuren en ramen en een overwoekerde tuin. Waar anderen chaos zouden zien, zag Laura potentieel. "Het was een geweldig 'huis', maar ik zag nog zoveel meer potentieel om er een geweldig thuis van te maken," legt ze uit.
Het huis werd gebouwd in 1867 en is een testament van zowel geschiedenis als moderniteit. Veel van de originele Victoriaanse muren zijn intact gebleven en Laura heeft ervoor gekozen om deze elementen te benadrukken in plaats van ze te weg te werken. Een raam in de keuken kadert een van de originele muren in en dient als dagelijkse herinnering aan het legendarische verleden van het huis. "Ik vind het geweldig dat de meeste originele muren nog overeind staan, doordrongen van meer dan 100 jaar geschiedenis," legt Laura uit. Modernistische accenten brengen een contrasterend gevoel van frisheid en licht, waardoor een complexe balans tussen oud en nieuw ontstaat.
Laura's interieurstijl kan het best worden omschreven als eenvoudig maar soulvol. Ze weeft daar ook een mediterraan tintje doorheen met haar liefde voor keramiek, waardoor de ruimte een extra laag warmte en textuur krijgt.
"Ik voel me aangetrokken tot de kwaliteiten die gemeenschappelijk zijn voor Japanse en Scandinavische ontwerptradities; eenvoud, functionaliteit en aandacht voor detail. Mijn aanpak is gebaseerd op respect voor natuurlijke materialen, een voorliefde voor een aards palet en een eenvoudige benadering van expressiviteit door vakmanschap."
De indeling van het huis, op basis van materialen in plaats van muren, zorgt voor een vloeiende overgang tussen verschillende activiteiten, waarbij spelen naadloos overgaat in werken en momenten van chaos plaatsmaken voor rust. Centraal in Laura's ontwerpfilosofie staat het idee van co-existentie. De keuken en loungeruimte dienen bijvoorbeeld als multifunctioneel centrum om te koken, te spelen en te ontspannen. Deze indeling, die een "anti-escapistische ruimte" wordt genoemd, doet de grenzen tussen binnen en buiten vervagen en creëert een omgeving die zowel groots als intiem aanvoelt. Ze legt uit: "We wilden de buitenwereld naar binnen halen en een onderling verbonden ruimte creëren waarin de buitenwereld naadloos overgaat in onze huiselijke binnenruimte". Natuurlijke materialen, veel licht en een doordachte indeling maken van deze ruimte een toevluchtsoord dat mensen uitnodigt om te blijven en te genieten van het moment.
Voor Laura vertelt elk element in haar huis een verhaal. "Al sinds mijn kindertijd ben ik gefascineerd door het idee van het huis als bewaarplaats voor verhalen van mensen," legt ze uit. Een van de meest dierbare familiestukken is een oude eettafel die in het hart van haar keuken staat. Ondanks de verweerdheid die in de loop van vele jaren is ontstaan, blijft het een rustig, standvastig middelpunt voor rustige, zonnige ontbijtochtenden en het gezinsleven.
Laura's uitgebreide keramiekcollectie is een ander belangrijk kenmerk dat diepte en persoonlijkheid toevoegt. Van jongs af aan heeft ze aardewerk ontworpen en verzameld. Veel daarvan is in haar huis te zien, waaronder een drietal op maat gemaakte hangers van keramiek boven haar kookeiland. "Ik ben een echte ekster als het gaat om objecten voor in huis en net als bij huizen ben ik altijd nieuwsgierig naar en aangetrokken tot de verhalen die horen bij de items die ik in de loop der jaren heb verzameld," merkt ze op.
Laura omschrijft de kamer van haar zoon als een "explosie van zonneschijn". Het is een van de ruimtes in huis waar ze zich het meest tot aangetrokken voelt. "Ik heb altijd het gevonden dat goed design een bezigheid voor volwassenen is geworden, waarbij ruimtes voor kinderen een bijzaak kunnen worden. Voor mij is het essentieel dat de kamers van de kinderen de overgang kunnen maken van de opwinding van het creatieve spel naar de rustige rituelen aan het einde van de dag," vertelt ze.
Met dit in gedachten heeft Laura een zonnige ruimte gecreëerd die barst van de energie. De kamer ligt op het zuiden en heeft een Frans balkon. Het natuurlijke licht vult het levendige palet van geel, groen en cederhout aan. Het ontwerp is gebaseerd op haar zoons liefde voor dieren en bevat elementen zoals giraffen en luipaarden om zijn verbeelding te prikkelen. Vintage kegelspellen en dieren van papier-maché zijn vermengd met moderne knuffeldieren en jungletrucks, als weerspiegeling van Laura's bredere filosofie om oud en nieuw te mixen om zo een ruimte te creëren die zowel dynamisch als comfortabel aanvoelt. "Er is niets zo mooi als samen met hem tot rust komen aan het einde van de dag en de zon langzaam onder zien gaan door zijn balkondeuren," vertelt ze.
Als interieurdesigner is Laura's benadering van het bouwen van een huis geworteld in een 'cradle-to-cradle'-filosofie, waarbij de nadruk ligt op materialen die natuurlijk en duurzaam zijn en waar mogelijk opnieuw worden gebruikt. Van het behoud van de originele grenen vloeren en luiken tot de favoriete vintage eettafel van de familie, is ze zich bewust van de impact van haar keuzes op het milieu. "In praktische termen heeft deze 'cradle-to-cradle'-gedachte de materialen, meubels en inrichting gevormd die we in de leefruimte hebben opgenomen," voegt ze eraan toe.
Maar de impact van deze 'wie wat bewaart, die heeft wat'-benadering gaat nog verder. "Als we leefruimte willen behouden, in plaats van overlevingsruimte, moeten we ons bewust zijn van en in het reine komen met de levenscycluseffecten van onze ontwerpkeuzes, om het cru te zeggen", legt Laura uit.
"Door afval en vervuiling uit te bannen uit het creatieve proces en materialen in gebruik te houden in plaats van af te voeren, hebben we geprobeerd de restauratie van het huis zo duurzaam mogelijk aan te pakken. Het resultaat was een ruimte die een positieve impact heeft op ons en onze planeet."
Het huis van Laura Logan is een zorgvuldig samengestelde mix van geschiedenis, bewust ontwerp en persoonlijke stijl. Elke kamer, elk voorwerp en elke ontwerpkeuze is gemaakt met een bepaalde intentie, waardoor een ruimte ontstaat die heel persoonlijk en toch uitnodigend is. Voor Laura gaat het niet alleen om het creëren van een mooie ruimte; het gaat om het creëren van een omgeving die creativiteit stimuleert, plaats biedt voor familierituelen en een eerbetoon is aan de natuurlijke wereld. Zoals ze het zelf zegt: "Goede ontwerpbeslissingen creëren goede omgevingen, niet alleen voor ons, maar ook voor de natuur."
Je kunt het professionele werk van Laura Logan bekijken op haar website, House of Logan en een kijkje nemen in haar huis op Instagram door @house_of_logan te volgen.